చిత్రకవిత- రాజంటే...

రాజంటే...

రాజంటే... నలుగురు గుర్తించాలేమిటి, నేను మనసులో అనుకుంటే చాలదూ!

రాజంటే... నెమలి సింహాసనం ఉండాలేమిటి, ఓ నాలుగు ఇటుకలు సరిపోవూ!

చిత్రకవిత- అసలు, నువ్వు మనిషివేనా?

అసలు, నువ్వు మనిషివేనా?

మీదో సంపన్న దేశం

అందుకే ఓ ఖరీదైన కెమెరా కొనుక్కోగాలిగావు

ప్రపంచంలో వింతలూ-విశేషాలూ చూడ్డానికి బయల్దేరావు

అక్కడితో ఆగచ్చు కదా!

ఊహూఁ, పేదరికానికి ఫోటో తీద్దామని వెళ్ళావు

పేగులు కనిపిస్తున్న పిల్లని చూసి పొంగిపోయావు

ఆమె వెంట కాచుకుని కూర్చున్న రాబందుని గమనించి ఉబ్బితబ్బిబ్బయ్యావు

అసలు నువ్వు మనిషివేనా?

చిత్రకవిత- మరక మంచిదే!

మరక మంచిదే!

ఏడాదికి తొమ్మిది నెలలు

సోమరితనం లేకుండా

పని చేసుకుంటూ ఉన్నప్పుడు,

చిత్రకవిత-ఆమ్లాసురుడు చూసి కుళ్ళుతో కళ్ళు మూసుకునేవాడవడూ?

ఆమ్లాసురుడు చూసి కుళ్ళుతో కళ్ళు మూసుకునేవాడవడూ?

నన్ను చూసి కొందరులిక్కి పడతారు

మరి కొందరు మొహం తిప్పుకుంటారు

వారి చేష్టలు ఒక దుర్మార్గుణ్ణి సంతోష పెడతాయి

అదే, వాడే, నా ముఖం మీద ఆమ్లం పోసిన అసురుడు

చిత్రకవిత- ప్రకృతి ఒడిలో...

ప్రకృతి ఒడిలో...

వాళ్ళకి వేసుకోవడానికి బ్రాండెడ్ బట్టలు లేకపోవచ్చు

ఎండ నుండి తల దాచుకోవడానికి గొడుగుల్లేకపోవచ్చు

ఆడుకోవడానికి విలువైన బొమ్మలు లేకపోవచ్చు.